Lares Trek: Praktische Info

Ik deed in Peru de Lares Trek en de beschrijving en foto’s van dat mooie avontuur vind je hier.

Ik denk echter dat je wel nog met vragen kunt zitten over hoe/wat/waar, en daarom zet ik even een paar praktische tips en tricks op een rijtje voor de Lares Trek.

Fysieke uitdaging

De Lares trek is 32km lang en is opgedeeld in drie dagen.

Het ideale schema zag er zo uit:

Afhankelijk van de snelheid en ervaring van je groep kan dit natuurlijk variëren. Zo hadden wij een 70-jarige dame mee die alles knap uitgestapt heeft, maar gewoon traag de berg opging. Dat zorgde ervoor dat wij bijna 11u onderweg geweest zijn op dag 2. Algemeen geldt de Lares Trek wel als een redelijk zware wandeltocht die je fysiek op de proef zal stellen. Je kunt je eigen wandelstokken meebrengen of er huren – geen slecht idee om je knieën te sparen en zeker handig bij afdalingen!

Hoogte

Het hoogste punt dat je oversteekt op de Lares Trek is 4820m. Je overnacht op beide nachten rond de 3600 meter. Het is niet ongebruikelijk dat je dus last krijgt van hoogteziekte. Het is niet te voorspellen wie dit wel of niet krijgt, maar tekenen zijn bijvoorbeeld tintelende vingers en voeten, overgeven, misselijk, duizelig etc. Voor de meeste mensen volstaat het om twee dagen in Cuzco te zijn vooraleer te beginnen wandelen. Als hartpatiënt was ik verplicht om hoogtepillen te nemen, waardoor ik de eerste twee dagen een paar symptomen vertoonde. Dat ging echter in Cuzco weer voorbij, waardoor ik de trek zonder problemen kon afleggen. Eén meisje uit de groep had echter minder geluk en is moeten terugkeren. Er valt weinig aan te doen, maar als het voorkomt is het wel best direct weer te dalen. Wie namelijk ernstige aandoeningen vertoont zoals bijvoorbeeld ook geheugenverlies, verlamming of hallucinaties kan van hoogteziekte ook sterven. Informeren is dus de boodschap!

Wat neem ik mee?

Alleen het nodige. Je wilt geen drie dagen trekken door berg en dal en een gigantische rugzak meeslepen. Jouw spullen die je nodig hebt om te slapen (andere kleren, slaapzak, matje, …) worden gedragen door ezels en paarden, maar je belangrijke items zoals snacks, camera, geld, paspoort, water,… die zeul je zelf mee.

Inhoud van mijn eigen rugzak:

- Regenjas & poncho

- Extra trui

- Muts, sjaal, handschoenen

- Geld, paspoort, camera, gsm

- Handgel (wassen zonder zeep)

- Wc-papier (voor die toiletbezoekjes in de vrije natuur)

- Powerbank (er is nl geen elektriciteit in de middle of nowhere en het zal je maar overkomen dat opeens de batterij van je gsm of camera uitvalt)

- Snacks

- Drinkbus van 2l, die door de crew elke ochtend, middag en avond aangevuld werd

Inhoud van mijn rugzak die door de ezel werd gedragen:

- Zaklamp (je wilt graag de weg vinden in het donker)

- Tandenborstel en tandpasta

- Opfrisdoekjes

- Extra warme kousen

- Slaapzak

- Slaapmatje

- Slaapkleren: warme sportbroek, topje, t-shirt, trui, nog een trui en nog een trui

- Dekentje van lama wol (’s nachts wordt het op 3600m écht koud)

- Sandalen.

Tip om je voeten gelukkig te maken: neem ook sandalen mee. Na een hele dag trekken zwellen je voeten sowieso een beetje op, en als je dan ’s avonds toekomt is het bijzonder fijn om eens iets anders aan je voet te hebben die lucht geeft. Niemand geeft erom als je er sokken in draagt, het mogen zelfs witte zijn!

Wat doe ik aan?

Het codewoord: laagjes. Als je om vijf uur ’s ochtends start met de trek en net de hele nacht half bevroren hebt doorgebracht, dan heb je het IJSKOUD. Start dus met een goed aantal laagjes, inclusief vest en muts om dan al gaandeweg laagjes uit te spelen als het niet alleen warmer wordt, maar ook als je begint te puffen van de fysieke inspanning.

Needless to say: stapschoenen van goede kwaliteit. Ga ze niet in een of andere discountwinkel gaan halen, maar koop ze in een sportzaak of outdoor shop, en betaal er maar wat meer voor. Er gaat niets boven vrolijke voeten zonder pijntjes, kwaaltjes en blaren. En vergeet ze niet in te lopen, super belangrijk.

Hoe bereid ik me voor?

Een basisconditie is ongeveer het beste wat je kan hebben. Gaan wandelen op voorhand is ook wel aan te raden, maar hier in Gent zal een wandelervaring rond de Watersportbaan niet bepaald hetzelfde effect opwekken als door berg en dal in Peru op 3500m hoogte. Ikzelf bracht twee weken door in Ostional, Costa Rica en heb daar bijna elke dag 12km door zand geploeterd – dan ben je ook wel al wat gewoon.

En als ik twijfel…

Gewoon doen!

#peru