Schildpadtijd
- Lynn
- 3 nov 2017
- 3 minuten om te lezen
Ik ben hier ondertussen vier dagen, dus tijd voor een nieuwe update!
Er bestaan zeven soorten zeeschildpadden op de gehele wereld, waarvan er drie op het strand in Ostional voorkomen: de Olive Ridley, de groene zeeschildpad en de Leatherback. De eerste is hier een alledaags fenomeen en daar kijken de biologen van dienst al niet meer van op. Oktober – februari is het seizoen van de andere twee schildpadsoorten en elke nacht is het vurig hopen dat we een van die tegenkomen.
1. Patrouilleren
De schildpadpatrouilles vinden ’s avonds (22:00 – 02:00 of 00:00-04:00) en ’s nachts plaats. In een groepje van ongeveer 6 man lopen we dan de helft van de kustlijn af (ongeveer 7km) aan het water, op zoek naar zandsporen. Als we sporen gevonden hebben, gaat de bioloog die volgen tot hij de schildpad tegenkomt. Hij gaat eerst alleen, omdat onze trillingen en onze aanwezigheid het dier anders kunnen doen schrikken. Wanneer de schildpad begint met haar nest te graven, dan kunnen wij volgen. Tijdens de eerste nachtpatrouille hebben we ongeveer 50 schildpadden gezien, waarvan we het gehele legproces bij twee ervan nauwkeurig gevolgd hebben. Het is grappig te zien hoe zo’n schildpad haar nest graaft, met haar twee achterste pootjes/zwemvliezen heen en weer tot ze denkt dat het gat diep genoeg is. Dan begint ze een beetje te schudden met haar achterste tot ze er klaar voor is en dan legt ze per nest tussen de 90-120 eieren. Onze taak is om bij te houden hoe lang de schildpad erover doet om die eitjes te leggen en hoeveel ze er legt. Een andere taak is om haar schild te meten, zowel in de breedte als de lengte. Iemand anders meet hoe diep het gat is dat ze gegraven heeft, een andere controleert de schildpad op wondjes en abnormaliteiten en tenslotte gaat de bioloog de schildpad taggen in haar rechtervoorpootje. Omdat dit natuurlijk in het donker plaatsvindt, is het moeilijk foto’s te nemen, maar hieronder toch een beeld van de schildpad boven haar nest eitjes.

2. Nest Density
Tijdens de taak ‘Nest Density’ gaan we met zijn allen het strand op. We proberen daarbij de heetste uren van de dag te vermijden, alhoewel het hier de klok rond zo’n 33-34 graden is. Het strand is opgedeeld in sectoren, en per sector wordt tijdens de nachtpatrouilles bijgehouden waar de schildpadden het actiefst zijn. In bepaalde sectoren gaan we dan gaan graven, met als hoofdbedoeling om de oude nesten (gecontamineerde eitjes, half opgegeten eitjes, reeds uitgekomen eitjes, …) te verwijderen zodat de nieuwe nesten een grotere overlevingskans hebben. Dit werk was fysiek heel erg lastig, omdat we met een grote schop horizontaal lagen zand moeten verwijderen tot we ongeveer 20-25cm diep zitten en daarbij ook heel erg moeten opletten dat we geen nieuwe eitjes raken. De oude eitjes of de resten ervan verwijderen we en de nieuwe graven we beter in met nieuw of extra zand. Dan vullen we de put weer op en gaan we naar een andere plek. Gisteren heeft mijn groep in totaal 23 oude nesten verwijderd, en daardoor 15 nieuwe nesten (oftewel ongeveer 150 schildpadjes) een grotere overlevingskans gegeven. Hoera!

3. Beach Clean Up
Dit gedeelte spreekt eigenlijk beetje voor zich: het strand netjes houden. Er zijn niet zoveel toeristen hier in Ostional, maar ook de locals durven wel eens een plastic fles of lege chipszak op het strand achterlaten. Wij gaan die verzamelen en gooien die weg. Het grootste probleem is echter niet de mensheid, maar de orkaan die hier vier weken geleden passeerde. Het strand ligt nl vol met boomstronken, ander hout, stenen uit de zee etc. Het is dan onze taak om ervoor te zorgen dat de schildpad in zijn weg van de zee naar zijn nest niet al te veel obstakels moet trotseren. Zo’n diertje geraakt nl snel verstrikt of vindt zijn weg niet meer terug. Net zoals de Nest Density is dit een redelijk zwaar gedeelte, maar het is uiteraard voor het goede doel!

Voor de rest is het leven hier heel erg chill. Tijdens mijn vrije momenten werk ik aan mijn meesterplan om de meest gebruinde Belg ooit te worden, slurp ik smoothies, kijk ik zonsondergangen, spelen we kaartspelletjes met de andere volunteers of speel met Trident en Flauvio, de kindjes uit mijn familie hier. Ik weet dat veel mensen zon, zee, strand en niets om handen een droommix zouden vinden, maar voor mij is het hier een beetje te chill. En daarom heb ik voor morgen en zondag al een uitstapje gepland naar het Diria National Park, om te hiken!

Comments