Día de las culturas

Jueves, 12/10/17

Vandaag viert men in Costa Rica Dag van de Culturen, el día de las culturas. Voorheen heette deze feestdag ‘Columbus Day’, omdat de datum naar 12 oktober 1492 verwijst, toen Colombus Amerika ontdekte. In 1994 ontstond er over de naam onenigheid. De inwoners van Costa Rica vonden de viering eerder ongepast: het leek wel alsof men de kolonisatie vierde, en niet echt de culturele roots van het land. Vanaf dat moment veranderde Columbus Day dan in Día de las Culturas en vierde men vanaf dan de diversiteit en verschillende culturen in dit mooie land. In Costa Rica vind je ongeveer elke huidskleur en elk ras terug, van Caribisch tot Europees en Aziatisch.

Vandaag in Pollitos hebben we dan ook deze dag benadrukt om de kindjes te leren dat ze tolerant en begripvol moeten zijn voor elk ras. Als voorbeeld werd ik dan aangehaald, als bleekscheet van de groep. We hebben gezongen over hoe we van de aarde houden, hoe we de aarde netjes gaan houden, hoe we van elkaar houden, hoe we elke dag het beste van onszelf geven. We hebben veel muziek geluisterd vandaag, van latino tot de Italiaanse Pavarotti en de Aziatische Gangnam Style. Een paar van de juffen waren ook verkleed, in een indiaan en een Indische vrouw en onze kokkin was vandaag een Chineesje. Helaas bracht ik in mijn rugzak geen typische klederdracht of iets anders karakteristiek voor België, dus heb ik maar mijn haar volgestoken met Belgische vlaggetjes. De kindjes waren nog een beetje te klein om te onthouden dat ze verkleed mochten komen, anderen hadden met Spiderman t-shirts een verkeerd soort feest voor, maar velen waren gewoon in hun schoolkostuum omdat ze nadien nog naar school gingen. Door de waanzinnige drukte met de baby’s heb ik dan jammer genoeg ook geen foto’s toen ze allemaal samen pizza zaten te smullen, maar de sfeer was opperbest en de herinneringen blijven ?

Na het pizza-avontuur hebben we touwtje gesprongen, lego’s gebouwd, gepuzzeld en gevingerverfd. Geslaagde dag!

En het moment dat ik mijn helm uit de kast pak en naar de deur stap, beginnen enkele kleintjes zich te realiseren dat ik ga weggaan. Dat lijkt hen het geweldige moment om te beginnen wenen, en harder te schreeuwen bij elke stap die ik verder weg zet. Ik weet nu al dat dat afscheid binnen twee weken dramatisch hard zal zijn…

#costarica